Bajka na niespokojny sen w Warszawie i Gdyni!

Hej!

Śpieszę z informacją, że film – etiuda, w której brałam udział, pojawi się w Konkursie Filmów Krótkometrażowych na 44. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni!

Natomiast 24.07.2019, o godzinie 18:30, będzie można zobaczyć „Bajkę…” w Warszawie,
w Filmotece Narodowej na ul. Wałbrzyskiej 3.
Zapraszam na pokaz!

„Bajka na niespokojny sen” w reżyserii Nawojki Wierzbowskiej zdobyła już jedną nagrodę na Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych „Młodzi i film” za dźwięk, a dokładnie za „stworzenie dźwiękowego świata podkreślającego wewnętrzne przeżycia bohaterki i stwarzającego dodatkową warstwę narracyjną, wyważony miks a także umiejętne połączenie muzyki i dźwięku w jedną spójną całość”. Brawo!

TRZYMAJCIE KCIUKI ZA GDYNIĘ!

Bardzo kibicuję Nawojce, ponieważ jest kreatywną, życzliwą dziewczyną, która na planie podchodziła do wszystkiego ze spokojem i uwagą. A zadanie miała niełatwe – główną bohaterką „Bajki…” jest bowiem siedmioletnia Julka. Praca z dziećmi podczas kręcenia filmu wymaga specjalnego podejścia, którego Nawojce nie brakowało.

Strona filmu na portalu FilmPolski.pl: KLIK!

Poniżej zdjęcie mojej katechetki 🙂

Reklamy

Nikiszowieckie Lato 2019 z Szomko

Serdecznie zapraszam na mój recital p.t. „Dobry we mnie diabeł”, który odbędzie się 13 lipca o godzinie 17:00 w Katowicach, na Nikiszowcu.

Więcej informacji tutaj: –> KLIK!

Bezpłatne wejściówki i mało miejsc na widowni, więc chyba trzeba się śpieszyć z odbiorem… 🙂

Super Hero Szomko

Serwus!

Chwalę się nową rolą dubbingową – jest nią Leslie Willis z Super Hero Girls. Reżyseruje Aneta Michalczyk – dziękuję, Anetko!!!! A nagrywamy w Master Filmie. ❤

Poniżej zdjęcie mojej postaci… Jest ostra, złośliwa i strasznie rozwrzeszczana! 😉 Ach! Lubię grać takie charakterki! Hehehe…

Pozdrawiam,

Wasza Szomka

Szomko z Lufcikiem

Ostatnio miałam przyjemność po raz kolejny pracować z kolektywem teatralnym Lufcik na Korbkę, który, jak pisze na swojej stronie na Facebooku, opiera swe prezentacje na wielorakich technikach scenicznych – żywym planie, kuglarstwie, teatrze lalek, teatrze tańca, koncertach, pantomimie, fireshow. A to wszystko dla dużych i dla małych.

Zrealizowaliśmy wspólnie dwa wydarzenia – najpierw Noc Muzeów w Górnośląskim Parku Etnograficznym w Chorzowie zatytułowaną „Noc Muzeów – Zmierzch na wsi, czyli horror w Skansenie„, a później Industriadę 2019, czyli Święto Szlaków Zabytków Techniki, na Giszowcu w Katowicach (link do wydarzenia: Bal nad bale – finał Industriady * Giszowiec * Premiera).

Podczas Nocy w Muzeum odprawiałam razem z koleżanką Pauliną Nowak mszę umarłych:

Zdjęcie: Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”

Zdjęcie: Muzeum „Górnośląski Park Etnograficzny w Chorzowie”

Więcej zdjęć z Nocy w Muzeum: —> klik!

A podczas Industriady mówiliśmy fragmenty „Balu w Operze” Tuwima, które zostały specjalnie opracowane na potrzeby miejsca, w którym graliśmy:

Więcej zdjęć z Industriady: —> klik!

Dziękuję Lufcikowi za pracę! Agnieszko, Krzysztofie! 🙂 I całemu zespołowi, z którym stworzyliśmy te odrealnione „obrazy” teatralne 🙂

Pozdawiam,

Monia

Nowe materiały video

Hej!

Już od jakiegoś czas, w zakładce DEMO, możecie zobaczyć moje najnowsze demo aktorskie. Jeśli ktoś jeszcze nie widział, wrzucam i tutaj:

DEMO AKTORSKIE 2019

W marcu, natomiast, byłam na warsztatach castingowych, na których dostaliśmy wszyscy zadanie improwizowane do wykonania. To wcale nie takie łatwe! Musieliśmy się zainspirować tekstem, który został nam przedłożony do przeczytania, a następnie zrobić minutową improwizację przed kamerą. Każdy z nas miał tylko jedną próbę. Postanowiłam, że udostępnię efekt tej pracy w Internecie, jako taką ciekawostkę.

Zachęcam do oglądania!

Pozdrawiam Was serdecznie,

Szomka

Luty – podsumowanie teatralne

Luty, jak to luty – krótki… zbyt szybko mija, co każdy pewnie przyzna. Spędziłam go na podróżach pomiędzy Warszawą – Katowicami – Krakowem i Toruniem… a na sam koniec trafił się Białystok.

Co w Warszawie – już wiecie – dubbingi… Co w Katowicach? „Ogrody pełne bajek” w Teatrze Śląskim, czyli bajka edukacyjna dla najmłodszych. Kraków? Próby, ot nowość!

Losowa sytuacja sprawiła, że w tym miesiącu dołączyłam do zespołu aktorskiego Teatru Nie Teraz z Tarnowa. Na próby jeździłam jednak do Krakowa – miły sercu kierunek… dawno nie byłam… Mieszkałam tam kiedyś przez rok i bardzo lubię… więc dobrze przyjechać znowu. Z uwagi na to, że zazębiło się to wydarzenie z początkiem marca – piszę o nim już teraz.

Spektakl nazywa się „Wyklęci” reż. Tomasz A. Żak i powstał już kilka lat temu – zrobiłam tam zastępstwo i swoją premierę miałam 1 marca 2019 w Białymstoku. Zagrałam rolę niewdzięczną, czyli sędzi wojskowej ustroju komunistycznego. Swoją postać wzorowałam na Helenie Wolińskiej i Julii Brystigierowej (Krwawej Lunie). Cóż – ktoś musi grać złe charaktery, ale ja nie narzekam, a nawet lubię. Naszą trasę teatralną Białystok – Łomża – Siemiatycze organizował IPN – oddział w Białymstoku w ramach obchodów Święta Żołnierzy Wyklętych. Wielkie podziękowania! Ulu (Urszula Gierasimiuk), zwłaszcza dla Ciebie.

„Wyklętych” graliśmy również w Ostrołęce, w nowym, świeżo oddanym do użytku Muzeum Żołnierzy Wyklętych. Znalazłam w internecie relację dziennikarską z tego wydarzenia, więc wrzucam dla zainteresowanych:
Tygodnik Ostrołęcki o Wyklętych

Poniżej dwa zdjęcia – z Ostrołęki i Białegostoku:

Zdjęcie Muzeum Żołnierzy Wyklętych w Ostrołęce

Monika Mściwujewska Fotografia

Luty to też Zjazd Festiwalu Stachura w Barbarce pod Toruniem. Nasz koncert poświęcony był Romanowi Kołakowskiemu – 40 uczestników zaśpiewało 17 piosenek Romana do słów Edwarda Stachury. To był absolutnie magiczny czas, choć dla mnie smutny. Brakowało mi Romka, bardzo. Koncert był rejestrowany, więc pewnie za jakiś czas ukarze się jego publikacja na YouTube. Całość, jak zwykle cudownie, zorganizowało SOS MUSIC – wspaniali ludzie!

Zabrałam swój głos w wywiadzie dla Radia Pik – audycja trwa godzinkę, ale warto posłuchać… –> Audycja „Porozmawiajmy o kulturze”

Mój kolega, Mateusz Nocek, napisał bardzo ładny artykuł na temat tego wydarzenia – przeczytajcie: —> Mateusz Nocek o Festiwalu Stachura

Na Festiwalu śpiewałam piosenkę „Ech!” w duecie z wulkanem energii czyli Dagmarą Czechurą. Czechurko, dziękuję!

SOS MUSIC

To chyba tyle… sami widzicie – trochę się działo… 🙂 Oby tak dalej…

Pozdrawiam Was najserdeczniej,

Szomka

Dubbingowy luty

Miło mi poinformować, że rozpoczęłam nagrania do serialu animowanego Hatchimals, gdzie dubbinguję słodką Zebrush oraz przebojową Kittycan. Kreskówkę tę reżyseruje cudowna Pani Dobrusia Bałazy

A oto jak wyglądają moje postaci:

 

Dodatkowo powróciłam wraz z reż. Kasią Łęcką do serialu Craig of the Creek, gdzie kontynuowałam swoją postać dziewczyny „koń” czyli Maney oraz zagrałam nową – Shatanya.

Udało mi się znaleźć obrazek Maney w sieci, więc wrzucam:

Po kilku miesiącach otrzymałam ponowne zaproszenie na gwary od Pani Joanny Węgrzynowskiej, z czego się bardzo bardzo cieszę i dziękuję! Fajnie było! Miałam nawet jakieś pojedyncze epizody do zagrania, ale nie udało mi się spisać nazw postaci… Czasami się nie zdąży, bo wszystko gra się bardzo szybko i trzeba być skupionym…

W lutym miałam jeszcze jedno doświadczenie dubbingowe ale na innym nieco polu – po raz pierwszy nagrywałam dźwięk do gry. Jak będę mogła, to napiszę coś więcej na ten temat później. Premiera chyba dopiero pod koniec roku…

No, to serwus!
Wkrótce pojawi się nowy post, na inny temat, bo to nie wszystko co wydarzyło się w lutym…

Pozdrawiam serdecznie,
ze słuchawkami na uszach!

Szomka

 

 

Koncert dla (NIE)(ZA)(KOCHANYCH)

Kochani (NIE)(ZA)(KOCHANI)!

Odbędzie się specjalnie dla Was koncert,
w Walentynki – 14.02.2019r.,
w Centrum Promocji Kultury na Pradze Południowej w Warszawie.
Zaczynamy o godzinie 18:00.

WSTĘP WOLNY

Musicie być 🙂

Informacje na stronie: Centrum Promocji Kultury

Foto: Mariusz Partyka

Z tej okazji przypominam Wam dwie swoje piosenki:

MONIKA SZOMKO – DIABEŁ PRZYBYŁ

MONIKA SZOMKO – ŻYCIE TO NIE TEATR

Styczeń 2019 – podsumowanie

Pierwszy miesiąc 2019 roku szybko minął, jak zwykle – za szybko… Był dobry, obfity w zajęcia, ale też bardzo smutny – o tym pod koniec…

Zaczęło się od zaproszenia do współtworzenia dubbingu do „Księgi Ksiąg” (TVP ABC), które dostałam od Pana Jerzego Makselona i to już w pierwszych dniach po Nowym Roku. Grałam tam postać Rebeki, która pojawi się w 304 odcinku. Nagrania odbywały się w Studio DR w magicznej, zimowej Wiśle. Dostałam także pierwsze zaproszenie na gwary od Pana Wojtka Paszkowskiego (wielka radość!) do kinowego filmu p.t. „Kraina cudów”. Z kolei Artur Kaczmarski zaprosił mnie ponownie, tym razem do roli Elizy w serialu animowanym „Mustang: Duch Wolności” – będę w 148 odcinku. Dubbingowałam również u Kasi Łęckiej w „Taking Down Taffy” między innymi postać Woman Greta, czyli jodłującą grubaskę mającą swoje „drugie oblicze”, niekoniecznie dobre, hehehe (odc. 23).

W grudniu pisałam, w swoim podsumowaniu roku 2018, że bardzo chciałabym dostać znowu rolę w jakimś serialu… nie musiałam długo czekać – w styczniu zagrałam małą, ale bardzo fajną postać w serialu „Ziuk. Młody Piłsudski” w reż. Jarka Marszewskiego (TVP1). Cieszę się tym bardziej, że to drugi raz, kiedy spotkałam się na planie z Jarkiem, którego talent i pracę bardzo cenię. Więcej na ten temat nie mogę powiedzieć, dopiero za jakiś czas… Oglądajcie serial, emisja od września 2019. Ps. Będą piękne zdjęcia!

Z drobnych sukcesów jeszcze – recall do reklamy, ale niestety na tym koniec…
Następnym razem… 😉

W styczniu spotkała mnie również wielka przykrość, ponieważ zmarł mój Mistrz – Roman Kołakowski. Jeszcze nie tak dawno się widzieliśmy, przyjechał razem z Agatką na mój recital do Piwnicy na Wójtowskiej… Ból i smutek nie do opisania. Pożegnaliśmy Go najpiękniej jak umieliśmy, śpiewając Jego piosenki. Pamięć o Nim, zostanie w nas na zawsze. To, co Nam dał – wszystkim osobom które miały szczęście z Nim pracować – jest bezcenne. Musimy teraz zrobić wszystko, by kontynuować to, na czym Mu zależało, by pielęgnować w sobie i innych słowo, miłość do poezji i być, do cholery, wrażliwym i uważnym! Na wszystko co nas otacza. By być, prawdziwie być i nie iść z prądem. Walczyć! I nie garbić się, Szomko!

Od lewej: Agatka Klimczak-Kołakowska, Karol Stępkowski, Romek Kołakowski, Ada Górka

Podsumowanie roku 2018

Rok 2018 był dla mnie intensywny, był rokiem, który spędziłam w dużej mierze na podróżach pomiędzy Warszawą a Katowicami (studiuję zaocznie Organizację Produkcji Filmowej i Telewizyjnej na WRiTV UŚ), ale także podróżach po całej Polsce – prowadziłam warsztaty dla dzieci w Przemyślu i w Żołyni, zagrałam bardzo dużo bajek dla najmłodszych w różnych mniejszych i większych miejscowościach, zaśpiewałam trzy swoje recitale – w Zabrzu, Chorzowie i Warszawie i trzy duże koncerty z Romanem Kołakowskim w ramach Warsztatów Poezji Czynnej im. E. Stachury w Smolniku nad Sanem, Rzeszowie i Toruniu, brałam udział w eventach dla Projektu Efektywnego, gdzie również wykorzystywałam swoje umiejętności aktorskie… Jeszcze „Dextral” na festiwalu w Sopocie i we Wrocławiu oraz teledysk zespołu Krzikopa na koniec roku. Te wszystkie doświadczenia są dla mnie ważne i niezwykle cenne.
To był także dla mnie rok debiutów – zagrałam po raz pierwszy w reklamie (Pracuj.pl) oraz w filmie fabularnym („Brigitte Bardot Cudowna” reż. Lech Majewski)…!
Sporo dubbingowałam – miałam okazję pracować z Marią Brzostyńską, Elżbietą Mikuś, Andrzejem Chudym, Jerzym Dominikiem, Joanną Węgrzynowską, Katarzyną Łęcką, Anną Apostolakis, Dobrosławą Bałazy, Arturem Tyszkiewiczem, Arturem Kaczmarskim…

Chciałam bardzo podziękować tym wszystkim osobom, które przyczyniły się do tego, że tyle zrobiłam, wszystkim tym, którzy zaprosili mnie do współpracy, byli dla mnie życzliwi i kibicują mi – jestem Wam bardzo wdzięczna. DZIĘKUJĘ, DZIĘKUJĘ, DZIĘKUJĘ!

W minionym roku także dużo czytałam, napisałam sporo wierszy, które ciągle zamierzam wydać… Obejrzałam wiele przedstawień, koncertów, dobrych filmów, odwiedzałam wystawy i muzea, rozmawiałam z interesującymi ludźmi z kręgu sztuki, zaczęłam zgłębiać twórczość Vincenta van Gogha bardziej niż do tej pory, ponieważ piszę o nim swoją pracę licencjacką.

W 2019 roku życzyłabym sobie więcej teatru, za którym bardzo tęsknię, a który nie chce do mnie przyjść w wymarzonym wymiarze, chciałabym również zagrać w jakimś serialu – czekam cierpliwie, chciałabym więcej śpiewać, jeszcze częściej dubbingować i kochać mój zawód w przestoju i pracy niezmiennie tak samo – tego też życzę moim koleżankom i kolegom ze środowiska…

Moim czytelnikom – wszystkiego pomyślnego w 2019 roku!

Bądźmy szczęśliwi…
Tak jak ja na tym zdjęciu z moimi Stachuroludkami w Smolniku 🙂

Jeśli macie ochotę, to zachęcam jeszcze do przeczytania mojego tekstu o Warsztatach Poezji Czynnej im. Edwarda Stachury na stronie Teatru Piosenki – KLIK!