Rok 2018 był dla mnie intensywny, był rokiem, który spędziłam w dużej mierze na podróżach pomiędzy Warszawą a Katowicami (studiuję zaocznie Organizację Produkcji Filmowej i Telewizyjnej na WRiTV UŚ), ale także podróżach po całej Polsce – prowadziłam warsztaty dla dzieci w Przemyślu i w Żołyni, zagrałam bardzo dużo bajek dla najmłodszych w różnych mniejszych i większych miejscowościach, zaśpiewałam trzy swoje recitale – w Zabrzu, Chorzowie i Warszawie i trzy duże koncerty z Romanem Kołakowskim w ramach Warsztatów Poezji Czynnej im. E. Stachury w Smolniku nad Sanem, Rzeszowie i Toruniu, brałam udział w eventach dla Projektu Efektywnego, gdzie również wykorzystywałam swoje umiejętności aktorskie… Jeszcze „Dextral” na festiwalu w Sopocie i we Wrocławiu oraz teledysk zespołu Krzikopa na koniec roku. Te wszystkie doświadczenia są dla mnie ważne i niezwykle cenne.
To był także dla mnie rok debiutów – zagrałam po raz pierwszy w reklamie (Pracuj.pl) oraz w filmie fabularnym („Brigitte Bardot Cudowna” reż. Lech Majewski)…!
Sporo dubbingowałam – miałam okazję pracować z Marią Brzostyńską, Elżbietą Mikuś, Andrzejem Chudym, Jerzym Dominikiem, Joanną Węgrzynowską, Katarzyną Łęcką, Anną Apostolakis, Dobrosławą Bałazy, Arturem Tyszkiewiczem, Arturem Kaczmarskim…
Chciałam bardzo podziękować tym wszystkim osobom, które przyczyniły się do tego, że tyle zrobiłam, wszystkim tym, którzy zaprosili mnie do współpracy, byli dla mnie życzliwi i kibicują mi – jestem Wam bardzo wdzięczna. DZIĘKUJĘ, DZIĘKUJĘ, DZIĘKUJĘ!
W minionym roku także dużo czytałam, napisałam sporo wierszy, które ciągle zamierzam wydać… Obejrzałam wiele przedstawień, koncertów, dobrych filmów, odwiedzałam wystawy i muzea, rozmawiałam z interesującymi ludźmi z kręgu sztuki, zaczęłam zgłębiać twórczość Vincenta van Gogha bardziej niż do tej pory, ponieważ piszę o nim swoją pracę licencjacką.
W 2019 roku życzyłabym sobie więcej teatru, za którym bardzo tęsknię, a który nie chce do mnie przyjść w wymarzonym wymiarze, chciałabym również zagrać w jakimś serialu – czekam cierpliwie, chciałabym więcej śpiewać, jeszcze częściej dubbingować i kochać mój zawód w przestoju i pracy niezmiennie tak samo – tego też życzę moim koleżankom i kolegom ze środowiska…
Moim czytelnikom – wszystkiego pomyślnego w 2019 roku!
Bądźmy szczęśliwi…
Tak jak ja na tym zdjęciu z moimi Stachuroludkami w Smolniku 🙂
Jeśli macie ochotę, to zachęcam jeszcze do przeczytania mojego tekstu o Warsztatach Poezji Czynnej im. Edwarda Stachury na stronie Teatru Piosenki – KLIK!
